അമ്മയുടെ ഒരുമ്മ

അമ്മയുടെ ഒരുമ്മ

ഇന്നലെ ടി വി യിൽ കുട്ടികളുടെ പാട്ടു പരിപാടി കാണുകയായിരുന്നു . ചെറിയ കുട്ടികൾക്കുള്ള പരിപാടിയാണ്. ഒരു പാട് നല്ല പാട്ടുകാർ. എങ്കിലും ചിലപ്പോൾ തോന്നും പലരെയും , അവരുടെ പ്രായം മറന്ന് , വല്ലാതെ ഞെക്കി പഴുപ്പിക്കാൻ നോക്കുകയല്ലേ എന്ന്.

നന്നായി പാടുമെങ്കിലും , അച്ഛൻ അമ്മമാരുടെ നിര്ബന്ധവും സമ്മർദ്ദവും പലരിലും പ്രകടമാണ് . കുട്ടികളെ വലിയവരാക്കാനുള്ള പരിശ്രമത്തിൽ , ആ പ്രായത്തിൽ അവർക്കു കിട്ടേണ്ട പലതും അവർക്കു നഷ്ടമാവുന്നത് രക്ഷിതാക്കൾ അറിയാതെ പോകുന്നു.

ഒരു കുട്ടിയുടെ പാട്ടാണ് ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്. ആ കുട്ടി അതി മനോഹരമായി പാടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  അവൾക്കു പത്തോ പന്ത്രണ്ടോ വയസ്സ് കാണും . കഴിഞ്ഞാഴ്ച  ഈ കുട്ടിയുടെ അനുജത്തിയേയും സ്റ്റേജിലേക്ക് വിളിച്ചിരുന്നു. അവൾക്കു ആറോ ഏഴോ വയസ്സ് കാണും . എല്ലാവരെയും അത്ഭുത പെടുത്തി കൊണ്ട് അന്ന് ആ കുട്ടി ഒന്ന് രണ്ടു പാട്ടു പാടി. പോരാത്തതിന് എല്ലാവരെയും കൈലെടുക്കുന്ന വാക്ചാതുരിയും.ആ

കുട്ടിക്ക് സുന്ദരമായ ഒരു ഭാവി ഉണ്ട്  എങ്കിലും തുമ്പിയെ കൊണ്ട് എടുക്കാൻ ആവാത്ത ഒരു കല്ല് എടുപ്പിക്കയല്ലേ  ഇപ്പോൾ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.

എന്തായാലും ഇന്ന്  ചേച്ചി അതിസുന്ദരമായി പാടി. ആദ്യമായി പരിപാടിയിൽ എ ടോപ് എന്ന ഗ്രേഡും ആ കുട്ടിക്ക് കിട്ടി. ജഡ്ജസിന് ആ പാട്ടിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടും  പറഞ്ഞിട്ടും മതിവരുന്നില്ല . കേട്ടിരുന്നവർക്കും മറിച്ചൊരു അഭിപ്രായം ഉണ്ടാവാൻ സാധ്യത ഇല്ല.

എല്ലാവരുടെയും അഭിനന്ദനങ്ങളും പ്രശംസയും കേൾക്കുമ്പോളും അവൾ ചെറുതായി ചിരിച്ചു , സൗമ്യയായ് സ്റ്റേജിൽ നിന്നു. അപ്പുറത്തു നിൽക്കുന്ന അച്ഛനമ്മമാരുടെ മുഖത്ത് അഭിമാനവും അതിലേറെ ആശ്വാസവും. ഓരോ ഗ്രേഡും പ്രധാനപെട്ടതാണ് . ഒരു പിഴവുമതി മത്സരത്തിൽ നിന്നും പുറത്താകാൻ.

അഭിനന്ദനങ്ങളുടെ പ്രവാഹം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ജഡ്ജ് ആ കുട്ടിയോട് ചോദിച്ചു, നിനക്കു ഗ്രേഡ് അല്ലാതെ എന്ത് സമ്മാനമാണ് വേണ്ടത്? ഒരു നിമിഷം ആ കൊച്ചുകുട്ടിയുടെ മുഖം ഭാവാർദ്രമായി. പിന്നെ ഒന്ന് ആലോചിക്കുകയും കൂടി ചെയ്യാതെ , വര്ഷങ്ങളായി മനസ്സിൽ അടക്കി വെച്ചിരുന്ന ആ ആഗ്രഹം, അല്പം സങ്കോചത്തോടെ അവൾ പറഞ്ഞു- എനിക്ക് അമ്മയുടെ ഒരു നല്ല ഹ്ഗ്ഗും, ഉമ്മയും വേണം. ആ നിസാരമെങ്കിലും , അപൂർവ്വന്മായ ആവശ്യത്തിന്റെ ആഴം അറിയാൻ എല്ലാവരും കുറച്ചു നേരമെടുത്തു.  ആ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ വിശ്വസിക്കാൻ അൽപ്പം പ്രയാസം തോന്നി. ദൈവത്തിന്റെ കൈവിരൽ പാടുകൾ തലയിൽ പതിഞ്ഞ ആ കുട്ടി, പരിപാടിയിൽ കിട്ടാവുന്നതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും വലിയ ഗ്രേഡ് വാങ്ങി നില്കുമ്പോളും ആവശ്യപെടുന്നത് അമ്മയുടെ ഒരു ആലിംഗനവും  ഉമ്മയും മാത്രം!!!!!!

എല്ലവരും ആശ്വര്യത്തോടെ  നോക്കുമ്പോൾ അവൾ വിശദീകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു - 'അമ്മ കുറച്ചു സ്ട്രിക്ട് ആണ്. എപ്പോഴും കെട്ടിപ്പിടിക്കുകയും ഉമ്മവെക്കുകയും ഒന്നുമില്ല. അനുജത്തി ഉണ്ടായതിൽ പിന്നെ അത് തീരെ കുറഞ്ഞു. അതുകൊണ്ടു  ഇപ്പോൾ  'അമ്മ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഉമ്മ തന്നാൽ നന്നായിരുന്നു.

ആ കുഞ്ഞു മനസ്സിന്റെ വേദന മുഴുവൻ ആ വാക്കുകളിൽ ഊറി നിന്നു. ഇടയിൽ എവിടെയോ വെച്ച് അച്ഛനമ്മമാരുടെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നു ഞാൻ നിരസിക്കപ്പെട്ടു പോയി എന്ന തോന്നൽ. ആ നിരാസത്തിന്റെ കഠിനമായ ദുഃഖം ഉറഞ്ഞു കൂടിയ വാക്കുകൾ. കുട്ടികളെ പലതും ആകാനുള്ള തിരക്കിൽ, അവരുടെ കഴിവുകൾ ഞെക്കി പഴുപ്പിക്കുമ്പോൾ , ഗ്രേഡിൽ ഇടിവ് തട്ടാതിരിക്കാൻ അവരെ ഞാണിന്മേൽ നടത്തുമ്പോൾ , പലപ്പോഴും നാം അവരുടെ മനസ്സ് കാണാതെ പോകുന്നുവോ?

ലക്ഷക്കണക്കിനു ആളുകൾ കാണുന്ന ഒരു പരിപാടിയുടെ , എത്താവുന്നതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും വലിയ ഉയരത്തിൽ എത്തി നില്കുമ്പോളും ,ഒരു പിഞ്ചു മനസ്സ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അമ്മയുടെ സ്പര്ശമാണ് എന്നത് നമ്മൾ രക്ഷിതാക്കൾക്കുള്ള താക്കീതാണ് . നമ്മൾ സ്വന്തം കുട്ടികളിൽ നിന്നു എത്ര അകന്നു പോകുന്നു എന്നതിന്റെ തെളിവാണ്.

ആ മനസ്സനുഭവിക്കുന്ന കൊച്ചു കൊച്ചു വേദനകൾ ആണ് വരുംകാലങ്ങളിൽ വിഷാദ മായും, വ്യഥയായും, വെറുപ്പായും, ജീവിതത്തോട് തന്നെ ഉള്ള വെല്ലുവിളിയായും തീരുന്നത്.

അംഗീകാരത്തിന്റെ ഓരോ പടവുകൾ കയറുമ്പോളും അവർ കൂടുതൽ ഒറ്റപെട്ടു പോകുന്നു.

ഒരു അവസരം കിട്ടിയപ്പോൾ , ഉള്ളിൽ ഒരു വെമ്പലായ് ഒതുക്കിവെച്ച ആഗ്രഹം തുറന്നു പറഞ്ഞ കൊച്ചു മിടുക്കി , നിന്റെ പാട്ടു മധുരതരമായിരുനെങ്കിൽ, നിന്റെ ആഗ്രഹം ഇരട്ടി മധുരമുള്ളതായിരുന്നു. എനിക്ക് നീ പകർന്നു തന്ന അറിവ് ആഴമുള്ളതായിരുന്നു

അമ്മയുടെ നിരന്തരം സ്പര്ശത്തില് നിന്ന്  നിൻറ്റെ പാട്ടിനു കൂടുതൽ മാധുര്യമുണ്ടാകട്ടെ എന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു.

 കൂടെ, ഒരു ജഡ്ജ് ചോദിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് എന്റ്റെ മകന്റെ മനസ്സ് ഞാൻ ചോദിച്ചറിയട്ടെ !!!!