തിരികെ വന്നപ്പോൾ

തിരികെ വന്നപ്പോൾ

നടക്കാനിറങ്ങിയപ്പോൾ വേലിത്തലപ്പിൽ നിന്നും

ഒരു പടർവള്ളിയിറങ്ങി വന്ന് കാലിൽ  ചുറ്റി

പരിചിതഭാവത്തിലെന്തോ പറയാനാഞ്ഞു

ഇലകൾ കൊണ്ട് കാലിൽ പതുകെ തലോടി

" ഞാൻ തിരികെ വന്നു, നമുക്കിനിയും" കാണാമെന്നു

പറഞ്ഞതിന്നെ വേലിക്കലേക്കു വെക്കുമ്പോൾ കണ്ടു

തളിരിലയിൽ കണ്ണീരുപോലെ ഒരു മഞ്ഞിൻ കണം.

തിരികെ വരുമ്പോൾ എവിടെ നിന്നോ ഓടിയെത്തി

കുറുഞ്ഞി പൂച്ച, മ്യാവൂവിൽ പരിഭവം നിറച്ചു

വാലുയർത്തി, കാലിലുരുമ്മിഅത് ചുറ്റും നടന്നു

പതുക്കെയെടുത്തു തലോടുമ്പോളവൾ കണ്ണുകൾ ചിമ്മി

ഇനി ഞാനിവിടെ തന്നെയുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു

പടിവാതിലിൽ അതിനെ ഉപേക്ഷിക്കുമ്പോൾ കണ്ടു

ചിമ്മി തുറന്ന കണ്ണിൽ തങ്ങി നില്കും പരിഭവം

വൈകുന്നേരം" മൂന്നും കൂടിയേടത്തേക്കിറങ്ങി

അങ്ങാടിയാകെ മാറിയിരിക്കുന്നു ,പുത്തനുടുപ്പിട്ടതു പോലെ

ചുറ്റും ചില്ലു കെട്ടിടങ്ങളും, പാൽ വിളക്കുകളും

പഴയതായി വൈദ്യശാല മാത്രം ബാക്കിയുണ്ട്

കയറിചെന്നപ്പോൾ വൈദ്യർക്കു തെളിഞ്ഞ ഓർമ

പഴയ ശീലത്തിൽ പത്തു ഔൺസ് ദശമൂലാരിഷ്ടം കുടിച്ചു

ഒരു കുപ്പി നീലി ഭൃംഗാദി വാങ്ങി തിരിച്ചിറങ്ങി

അങ്ങാടിക്കപ്പുറം പുഴയാകെ വറ്റിവരണ്ടിരിക്കുന്നു

എങ്കിലും കാലെടുത്തു വെച്ചപ്പോൾ മണലിന് പരിചിത ഭാവം

ഞാൻ നടന്നു വളർന്ന പൂഴിപ്പരപ്പ്‌ അല്ല ഇത്

വാരി വാരിയെടുത്തതിന്റെ ബാക്കി മാത്രം

എന്നിട്ടുമിതു, ഒരു യന്ത്രത്തിനും കൊടുക്കാതെ നെഞ്ചിൽ

കാത്തു വെച്ചിരിക്കണം ഓരോ കാലടിയുടെയും സ്പന്ദനം

അപ്പോൾ കാറ്റു വന്ന് കാതിൽ പറഞ്ഞു

കാത്തിരിക്കുന്നു പുഴ, ഒരല്പം കൂടി മുന്നോട്ടു നടക്കു

നനവാർന്ന തടത്തിലിരുന്നപ്പോൾ പുഴ ലോഹ്യം പറഞ്ഞു

" പ്രായമായി, വയ്യ പഴയതു പോലെയൊഴുകുവാൻ

എങ്കിലും കാത്തുവെച്ചിട്ടുണ്ടീ നെഞ്ചിൽ കാലങ്ങളായി

നിനക്കോർമയിൽ മുങ്ങി കിടക്കുവാൻ ഒരല്പം ജലം

കണ്ണീർ നിറഞ്ഞ പുഴകണ്ണിന്റെ ഇളംചൂടിൽ ആഴ്ന്നു കിടക്കുമ്പോൾ

അങ്ങകലെ ആകാശത്തു മെല്ലെയുയർന്നു

ഞാൻ ഉപേക്ഷിച്ചെങ്കിലും എന്നെ

ഇതുവരെയും  കൈവിടാത്ത  ഒരു മുഴുചന്ദ്രൻ!!!

രാജേഷ് ആത്രശ്ശേരി

E ≠ M3

E ≠ M³

Entrepreneurship is flourishing world over. The surge of capitalism has encouraged many to tread the path of an entrepreneur than toiling his life as an employee. Especially the new generation is extremely enthusiastic about trying their luck. Enough have been written and spoken about on how to become a successful entrepreneur. Extensive workshops are conducted, giving important tips to those who are brave enough to take the risk.

From my experience there is one extremely significant point which every entrepreneur should keep in mind. I would like to explain the same with the help of a formula: E ≠ M³ .Or in other words Entrepreneur is not equal to ME, MY, AND MINE. If there is any threat for being a successful entrepreneur, then it is the excess of these three M’S.

None of the entrepreneurs will agree that in a normal situation the whole organisation will be revolving around these 3 M’S. Unfortunately that is the truth.

It all first starts with ME. Here the entrepreneur assumes the role of a ring leader. He cannot distinguish himself from the organisation. For him both are the same. He believes that he has an ensemble of people around him.  He has the whip in his hands and expects others to obey all his orders. Team is a dirty word and what is developed is a loose group of people who are there to just implement what they are asked to do. In such cases communication will be nil almost. Whenever the leader feels the need of communication, it will be restricted to that particular individual or group. Those communications will be impulsive and won’t have any coherence.  Delegation, which is always considered to be an important element in weaving the fabric of the organisation, will be completely missing as every activity will be pulled on to his table. The trust quotient of the leader will be very low; for whom every other person will be a competitor. The team lack motivation and they end up being a bunch of people who gets the things done mechanically, without any vigour or enthusiasm. In the long run, such organisations will die from within of its ennui and boredom.

Next is the MY feeling. It is true that the organisation belongs to the entrepreneur. The problem arises when it is build on just the MY, where the Entrepreneur merely becomes an Employer. Here MY becomes the short form for MYOPIA.  The four fundamentals, namely- objective, strategy, structure and planning of the organisation will be built on MY. The language of the entrepreneur will be- it is MY objective, My strategy, MY structure for the organisation and he expects others to be subservient to his views. There are no shared objectives and none of the team members will be clear about what their destination is. Strategy will be very limited; structure will be weak and precarious. Every decision taken is based just on the cost. There is no scope for dialogue. No outside views are accepted. Eventually, the organisation will take the shape of an inverted Pyramid. A huge structure will be built on a weak MY. Needless to say the possibility of such an organisation collapsing is extremely high.

From the ME AND MY it grows into MINE. In this scenario, the whole existence of the organisation will be limited to making profits. Every activity will be viewed as an opportunity to just make money and every cost will be considered as a loss. Investments are seen as a waste. The focus will be on maximising the profits, while squeezing the cost. All achievements are the result of the entrepreneur’s effort or ability, while all mistakes are attributed to the carelessness and callousness of the team members. What is worst is that the entrepreneur start believing that all profits are MINE and it is not to be shared. He competes with himself, thus dangerously ignoring the real competitors.  While the entrepreneur enjoys his profit, the organisation is deprived of its prosperity. This finally leads to its decay.

So an entrepreneur should always be ready with a remedy for the malady of ME, MY AND MINE, if the organisation has to prosper.

Rajesh Athrassery